ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ
3-2-2013
ΓΡΑΠΤΟΝ
Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
Τό ἀρχέγονο φῶς, τό Νέο Φῶς, καί τά πήλινα σκεύη
Μέσα στό πλαίσιο τῆς «ἀπολογητικῆς» ἐπιλογῆς του -τῆς Β' πρός Κορινθίους, πού μερικοί ἀμφισβητοῦσαν τό ἀποστολικό του ἀξίωμα- ὁ Παῦλος κάνει μνεία γιά τό φῶς.
Καί πρῶτα ἀναφέρεται στό ἀρχέγονο φῶς, πού μέ ἐντολή τοῦ Θεοῦ ἔλαμψε μέσα ἀπό τό σκοτάδι. (Χρειάσθηκαν 1900 χρόνια, ὥστε ἡ ἐξέλιξη τῆς ἐπιστήμης νά ὁδηγήσει στήν παραδοχή τῆς δημιουργίας τοῦ αἰσθητοῦ κόσμου ἀπό τό μηδέν).
Συνεχίζει δέ ὁ θεῖος συγγραφέας μέ τό ἄλλο φῶς, τό φῶς τό πνευματικό, πού δέν εἶναι παρά τό «Φῶς τοῦ κόσμου», ὁ ἴδιος ὁ Κύριος Ἰησοῦς.
Γιά τό δεύτερο αὐτό Φῶς ὁ Παῦλος ἀναφέρει πώς «ἔλλαμψε στίς καρδιές μας». Καί - προλαβαίνοντας κάθε ὀρθολογική μονομέρεια ἤ κάθε ἀλαζονική περηφάνεια -μᾶς προσγειώνει : Αὐτόν τόν θησαυρό τοῦ Φωτός τοῦ Χριστοῦ τόν ἔχουμε μέσα σέ πήλινα δοχεῖα, ἐννοώντας τά ἀνθρώπινα σώματα.
Πράγματι, τό ἀνθρώπινο σῶμα, ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δέν παύει νά εἶναι εὔθραυστο, ὅπως τά σταμνιά. Καί εἶναι εὔθραυστο τόσο λόγῳ τῆς ἀσθενικότητάς του, ὅσο -καί κυρίως- γιατί ὑπόκειται στόν πειρασμό τῆς ἁμαρτίας.
Ἔχοντας, λοιπόν, ταπείνωση ἀλλά καί ἐπίγνωση τοῦ θησαυροῦ πού μᾶς δόθηκε, καλούμαστε νά ἀκολουθήσωμε τά ἴχνη τοῦ Χριστοῦ, ὑπομένοντας τίς θλίψεις τῆς ζωῆς.
Καί προσδοκώντας στήν ἀνάστασή μας, μαζί μέ ὅλους ὅσοι «ἠγάπησαν τήν ἐπιφάνειαν Αὐτοῦ».
Ὁ ἐγείρας τόν Κύριον καί ἡμᾶς ἐγερεῖ.
π.Π.Μαρ.