Κυριακή Ζ' Ματθαίου
(11-8-2013)
ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Ἡ ὁμολογία, στοιχεῖο τῆς πίστης.
Ἄνθρωποι τυφλοί, τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ, ἦταν ἀδύνατο νά γιατρευτοῦν καί ἀδιανόητο νά μπορέσουν νά δοῦν. Ἀκόμη καί σήμερα ἡ τυφλότητα -εἴτε ἐκ γενετῆς, εἴτε ἀπό ἀρρώστεια- εἶναι σχεδόν ἀνίατη.
Οἱ δύο τυφλοί, ὅμως, τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς πίστευαν ἀκράδαντα πώς ὁ Ἰησοῦς εἶναι ἱκανός νά τούς θεραπεύσει. Γι' αὐτό καί ἡ ἐπίμονη παράκλησή τους ἦταν νά εἰσακουσθοῦν. Ἡ ἐπίκληση δέ τοῦ Χριστοῦ ὡς «υἱοῦ τοῦ Δαϋίδ» μαρτυροῦσε καί τήν πεποίθησή τους, ὅτι ὁ Κύριος ἦταν συνέχεια τοῦ σχεδίου τοῦ Θεοῦ γιά τήν «σωτηρία τοῦ Ἰσραήλ». Χωρίς, ἴσως, νά ἔχουν συνειδητοποιήσει τήν Θεότητά Του, γνώριζαν πώς ἦταν γι' Αὐτόν δυνατόν τό θαῦμα. Γι' αὐτό καί πεισματικά Τόν ἀκολούθησαν στό σπίτι πού μπῆκε.
Ὁ Ἰησοῦς τούς ρώτησε ἄν πιστεύουν στήν δύναμή Του. Κι ἐκεῖνοι ἁπλᾶ, μονολεκτικά, μέ σιγουριά, ἀπάντησαν : «Ναί!». Μέ τό ἄγγιγμα τῶν χεριῶν Του, οἱ δυό ἄνθρωποι εἶδαν τό φῶς καί τόν κόσμο. Καί δέν Τόν ὑπάκουσαν στήν ἐντολή τῆς μυστικότητας, διακηρύσσοντας τό ἀπίστευτο θαῦμα!
Ὁ Χριστός δέν τούς ρώτησε βέβαια γιά νά πληροφορηθεῖ ἄν πιστεύουν. Ὡς παντογνώστης αὐτό τό ἐγνώριζε. Τό ἐρώτημα Του ἦταν γιά νά ἀποσπάσει τήν ὁμολογία τους. Κι εἶναι ἡ ὁμολογία στοιχεῖο καίριο τῆς πίστης μας.
Τήν ὁμολογοῦμε ἆραγε οἱ χριστιανοί τήν πίστη μας ; Σήμερα, στόν καιρό τῆς ἀδιαφορίας πολλῶν, στό καιρό τῆς εἰρωνίας, τοῦ χλευασμοῦ καί τῆς δῆθεν λογικοκρατίας, ἔχουμε οἱ πιστοί τό θάρρος καί τήν παρρησία νά ὁμολογήσουμε «Χριστόν ἐσταυρωμένον» καί ἀναστημένον, «Ἰουδαίοις μέν σκάνδαλον», «Ἕλλησι δέ μωρίαν», γιά μᾶς, ὅμως, «Θεοῦ δύναμιν καί Θεοῦ σοφίαν»; Πατέρα καί καταφυγή μας καί προστάτη μας;
π.Π.Μαρ.