ΚΥΡΙΑΚΗ
Α' ΛΟΥΚΑ 28-9-2014
ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Ἡ μίμηση τῶν «μηδέν ἐχόντων καί πάντα κατεχόντων»
Κάθε Χριστιανός, ὅπως ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, προβάλλει πρός τά ἔξω μιάν εἰκόνα. Εἰκόνα πού τόν χαρακτηρίζει.
Σέ καμμιά ὅμως περίπτωση ὁ πιστός τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι ἠθοποιός. Ἤ ἔστω καλός ἠθοποιός. Καί δέν εἶναι ἠθοποιός, ἐπειδή κάθε ἠθοποιός ὑποδύεται κάποιο ἄλλο πρόσωπο ἀπ' ὅτι ὁ ἴδιος εἶναι. Ἡ εἰκόνα πού δίνει ὁ Χριστιανός πρέπει νά εἶναι ἀληθινή. Νά ἐκφράζει τό εἶναι του. Καί γι' αὐτό ἀνυπόκριτη.
Μιά τέτοια καθαρή καί λαμπερή εἰκόνα δίνει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν σημερινή περικοπή ἀπό τήν 2η πρός Κορινθίους ἐπιστολή του. Χρησιμοποιώντας ἕναν ἀστερισμό ἀρετῶν, παρακινεῖ τούς ἀναγνῶστες του νά μή δίνουν καμμιά ἀφορμή συκοφάντησης τοῦ ἔργου τῆς ἀποστολῆς, πού ἔχει κάθε πιστός. Ὅλες δέ οἱ συμβουλές τοῦ Παύλου, γιά κάθε περίσταση τῆς ζωῆς ἀποσκοποῦν στήν οἰκοδομή τῶν χριστιανῶν, ὥστε νά εἶναι ὅπως τούς θέλει ὁ Κύριος. Χρησιμοποεῖ δέ πρός τό τέλος καί πρῶτο πληθυντικό πρόσωπο, γιά νά ταυτίσει τόν ἑαυτό του μέ τούς πιστούς : «...ὡς ἀποθνήσκοντες καὶ ἰδοὺ ζῶμεν». Τό σπουδαιότερο, ὅμως, σημεῖο τῆς σημερινῆς περικοπῆς εἶναι τό τελευταῖο, πού τά συνοψίζει ὅλα : «Ὡς μηδέν ἔχοντες καί πάντα κατέχοντες»...
Πράγματι, χριστιανοί μου, πόσες φορές οἱ πραγματικοί πιστοί περιφρονήθηκαν, πόσες φτώχυναν, ἀρρώστησαν, ὑβρίσθηκαν, συκοφαντήθηκαν, διώχθηκαν, ἀδικήθηκαν, ... μαρτύρησαν!
Πόσες φορές φάνηκε νά μή ἔχουν πού νά στηριχθοῦν, χωρίς δική τους δύναμη, χωρίς πλοῦτο -καμμιά φορά καί χωρίς τά ἀναγκαῖα- χωρίς κοινωνική ἀναγνώριση, μένοντας στήν ἀφάνεια, μή ζητώντας διακρίσεις, ἐξουσία ἤ ἐκδίκηση;
Ἔμοιαζαν, λοιπόν, οἱ Χριστιανοί, σάν νά τά ἔχασαν ὅλα. Κι' ὅταν πιά θυσίαζαν τήν ζωή τους γιά τήν Πίστη ... τότε «ἔδοξαν τοῖς ἀνθρώποις τεθνᾶναι».
Αὐτοί ὅλοι, ἀπό τούς Ἀποστόλους μέχρι τόν τελευταῖον ἄγνωστο μάρτυρα εἶναι γιά μᾶς πρότυπα. Μέ τίς φτωχές μας δυνάμεις, ἀλλά μέ τήν ἀκλόνητη θέλησή μας, ἄς βαδίσουμε πρός τήν μίμησή τους. Ἐπειδή ἐκεῖνοι, ἐνῶ φαίνονταν νά μήν ἔχουν τίποτε, εἶχαν τά πάντα, γιατί εἶχαν τόν Χριστό.
Μέ Ἐκείνου τήν Χάρη θά καταφέρουμε νά βαδίσουμε στά ἴχνη τους ... Γένοιτο!
π.Π.Μαρ.