kalos samareiths 1ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
(Τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτη)

Ἡ πορεία τοῦ ἀνθρώπου πού πιστεύει στό Θεόν, χριστιανοί μου, πρός τὴν αἰώνια ζωή ( Παράδεισο ), ὅπως ἀκούσαμε στήν εὐαγγελικὴ περικοπὴ, ἔχει δύο δρόμουςς : « Νά ἀγαπᾷς τὸν Κύριο καί Θεόν σου μέ ὅλη σου τὴν καρδιά καὶ ὅλη σου τή δύναμη καὶ ὅλο τὸν νοῦ σου καί τὸν πλησίον σου ὅπως τὸν ἑαυτό σου». Ἔτσι λέει ὁ Χριστός μας στόν νομοδιδάσκαλο πού θέλησε νᾷ Τὸν πειράξει. Καὶ θέλοντας νά δικαιολογηθεί ὁ νομοδιδάσκαλος ἐρωτᾷ ποιὸς εἷναι ὁ πλησίον.

Σωστὴ βέβαια ἐρώτηση γιά τὴν ἐποχὴ, διότι ὑπῆρχαν ὅρια στήν ἀγάπη, στὸν ἰουδαϊκό νόμο. Ἔτσι π.χ. οἱ Φαρισαῖοι δὲν θεωροῦσαν ὡς πλησίον τὸν φτωχό καὶ ἀγράμματο λαό γιατί ὅπως ἔλεγαν ἦταν ἀνάξιος τῆς θείας καὶ ἀνθρωπίνης ἀγάπης. Οἱ Ἐσσαῖοι, μιᾷ ἄλλη θρησκευτικὴ ὁμάδα, θεωροῦσαν ὡς πλησίον μόνον ὅσους βρίσκονταν στή δική τους κοινότητα, ἐνῶ γενικὰ στὸν ἰουδαϊσμό δὲν θεωροῦνταν πλησίον κάθε ἄνθρωπος, πού δὲν ἀνῆκε στήν ἰσραηλιτικὴ φυλή. Γι΄ αὐτὸ ὁ Χριστός μας στήν ἐρώτηση ποιὸς εἶναι ὁ πλησίον ἀπαντά μέ τὴν παραβολή τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτῃ.
Τοῦ ἀλλοεθνῆ αὐτοῦ ἀνθρώπου, πού δείχνει ἀγάπη στόν συνάνθρωπο, κατά τὸ πρότυπο τοῦ Θεοῦ – Πατέρα, κάτι πού ἦταν ἀδιανόητο νά κάνει ἕνας ἰουδαῖος γιά κάθε μὴ ἰουδαῖο ἄνθρωπο. Ἔτσι ὁ Κύριος μᾶς διδάσκει ὅτι ἡ ἀνθρωπιά, ἡ ἀγάπη, ἡ προσφορὰ δὲν ἔχει ὅρια θρησκευτικά, ἐθνικά, ταξικά. Εἶναι ἡ καινούρια διδασκαλία τοῦ Ἰησοῦ :«Ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας».
Γιά τὴν ὀρθόδοξη παράδοση ὁ πληγωμένος ἀπό τοὺς ληστές ἄνθρωπος εἶναι ἡ ἴδια ἡ ἀνθρώπινη φύση ἡ τραυματισμένη ἀπό τὸν διάβολο καί τὴν ἁμαρτία. Ὁ ἱερέας καὶ ὁ Λευίτης πού προσπερνούν χωρὶς νά βοηθήσουν τὸν πληγωμένο αὐτὸ ἄνθρωπο εἶναι οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Θρησκείας καὶ ἐδῶ εἷναι ἡ ἀποτυχία τῆς Θρησκείας καί τῶν ἐκπροσώπων της, ὅταν εἷναι ἁπλὰ τηρητές τοῦ νόμου χωρίς τὸ βίωμα τῆς θυσιαστικής ἀγάπης.
Ὁ καλὸς Σαμαρείτης εἶναι ὁ Χριστός μᾷς, ὁ ὁποῖος θυσιαστικά «γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ Σταυροῦ» προσφέρει τὴν ἴαση, ψυχικὴ καὶ σωματική, στὸν ἄνθρωπο. Τὰ γιατρικά, τὸ λάδι τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος καί τὸ κρασί γιά τήν Θεία Κοινωνία. Καὶ ὅπως λέει καὶ ἕνας σύγχρονος θεολόγος « ὁ Κύριος καλεῖ τὸ νομοδιδάσκαλο καί τὸν καθένα ἀπὸ ἐμᾶς νά κάνει ὅ,τι καὶ ὁ Θεός. Νά εἷναι σπλαχνικός πρός τοὺς συνανθρώπους του, ὅσο σπλαχνικός εἷναι ὁ Θεὸς πρός τὸ ἀνθρώπινο γένος. Ὁ ἄνθρωπος ὁμοιούμενος πρός τὸν Θεόν γίνεται ὁ ἴδιος ἀγάπη πού ξεχύνεται θυσιαστικά πρὸς ὅλους, χωρὶς ἐξαιρέσεις καὶ προκαταλήψεις» (Ἀλεξ. Καριώτογλου).
Χριστιανοί μου, ἡ σημερινὴ ἐποχή μας ἐπιβάλλει νά συμπεριφερόμαστε ὡς καλοὶ Σαμαρεῖτες, κατά τὸ πρότυπο τοῦ Χριστοῦ μᾷς. Πρῶτα ὅμως πρέπει νά δείξουμε τὴν ἀγάπη πρός τὸν ἑαυτό μας πού εἶναι ἡ συμμόρφωσή μας μέ τὸ θέλημα τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ συχνή, ἄν ὄχι ἀνελλιπής, συμμετοχή μας στά Ἱερά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας καί στό κοινό ποτήριο, ἀπό τὸ ὁποῖο ἀντλοῦμε δύναμη καὶ ἡ ἀγάπη μας ἔτσι γιά τὸν ἄλλο δὲν τελειώνει. ΑΜΗΝ.-

Πρωτ.π.Παναγιώτης Μεγαλοκονόμος-