Οἱ «Κυθηραϊκές ἡμέρες Ὑπέρτασης καί Νεφρολογίας»

Γιά 8η φορά, ἀπό 2 ἕως 5 Σεπτεμβρίου 2009, ἔλαβε χώρα στό νησί μας ἕνα σπουδαῖο ἰατρικό (καί ὄχι μόνον) Συνέδριο.

Οἱ «Κυθηραϊκές ἡμέρες Ὑπέρτασης καί Νεφρολογίας» διοργανώνονται ἐδῶ καί 16 χρόνια ἀπό μιά Ἐπιτροπή Νεφρολόγων καί Ὑπερτασιολόγων. Ψυχή καί ἐμπνευστής τοῦ θεσμοῦ εἶναι ὁ Δ/ντής τοῦ Νεφρολογικοῦ Τμήματος στό Νοσοκομεῖο «ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ» κ. Νικόλαος Παπαγαλάνης.

Ἕνας σημαντικός ἀριθμός συμπατριωτῶν μας Κυθηρίων (τεχνικοί πάσης φύσεως, ἀλλά καί λοιποί ἐθελοντές) συντρέχουν τόν κ. Παπαγαλάνη, ὥστε νά ἀχθεῖ εἰς πέρας τό ἡράκλειο ἔργο τῆς διοργάνωσης ἑνός Ἰατρικοῦ Συνεδρίου.

Τό φετεινό Συνέδριο περιελάμβανε διαλέξεις, ἰατρικές ἀνακοινώσεις καί συζητήσεις στρογγυλοῦ τραπεζιοῦ.

Οἱ ὁμιλητές ἦσαν διακεκριμένοι Γιατροί τόσο ἀπό τήν Ἑλλάδα, ὅσο καί ἀπό χῶρες  τῆς Εὐρώπης καί τῆς Ἀμερικῆς. Συμμετεῖχαν ἐπί πλέον καί ἐπιστήμονες ἄλλων εἰδικοτήτων, ὅπως κοινωνιολόγοι, οἰκονομολόγοι, θεολόγοι. Ἐξ οὗ καί τό ἀκροατήριο δέν ἦταν ἀμιγῶς ἰατρικό, δεδομένης καί τῆς ἐλεύθερης εἰσόδου τοῦ κοινοῦ.

Τό ἐπίπεδο τῶν ἐργασιῶν τοῦ Συνεδρίου ἦταν ὑψηλότατο, πολλά δέ θέματα ἀναφέρονταν σέ πρωτοποριακές μεθόδους διαγνωστικές καί θεραπευτικές.

Οἱ πρωϊνές συνεδρίες ἐλάμβαναν χώρα στό παλιό Σχολεῖο τῶν Καστρισιανίκων καί οἱ ἀπογευματινές στό χῶρο τοῦ κέντρου «Ταρταροῦγα» τῆς Ἁγίας Πελαγίας. Παρ' ὅτι δέν θά ἔπρεπε νά διακρίνουμε κάποια ἀπό τά ἀναπτυχθέντα θέματα, ἐπειδή ὅλα ἦσαν ἐπιτυχῆ, θά θέλαμε νά σταθοῦμε σέ τρία ἀπό αὐτά :

1.     Ὁ παθολόγος - ὀγκολόγος κ. Σπ. Ρέτσας, Διευθυντής στό Ὀγκολογικό Κέντρο τοῦ CROMWELL HOSPITAL τῆς Ἀγγλίας, ἔκαμε τήν ἐναρκτήρια Διάλεξη ἀνιχνεύοντας τούς  Παράλληλους Βίους τοῦ Ἀριστοτέλη καί τοῦ Δαρβίνου. Ἡ ἄριστη γνώση τῆς ἀρχαίας γραμματείας ἀπό τόν κ. Ρέτσα συνέτεινε, ὥστε ἡ ὁμιλία του νά εἶναι συναρπαστική. Οἱ ἀμύητοι, πληροφορηθήκαμε πώς ὁ Ἀριστοτέλης ἔβλεπε τήν ἐξέλιξη τῶν εἰδῶν ὡς φυσικό ἐπακόλουθο. 

Τόσο ὁ ἕνας, ὅσο καί ὁ ἄλλος πίστευαν στήν αὐθυπαρξία καί τήν ἀφθαρσία τῆς ὕλης, ὁ δέ ρόλος τοῦ Θεοῦ ἦταν γι' αὐτούς ἁπλᾶ παρεμβατικός, κι ἔτσι ὁ Δαρβῖνος ἦλθε σέ πλήρη σύγκρουση μέ τήν διήγηση τῆς Γενέσεως τοῦ Μωϋσῆ.

Στό σημεῖο αὐτό, ἀπό παριστάμενο ἀκροατῆ-κληρικό, ὑπῆρξε ἕνα διευκρινιστικό σχόλιο. Ἡ γλῶσσα τοῦ Μωϋσῆ -ὅπως τονίσθηκε- εἶναι εἰκονολογική καί ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δέν θά εἶχε κανένα λόγο νά «ἀπολογηθεῖ» γιά κάτι πρό τῆς Καινῆς Διαθήκης. Οὔτε θά τήν ἐνοχλοῦσε ἄν τελικά ἡ ἐπιστήμη δεχόταν τήν ἐξέλιξη σάν ἕναν ἀπό τούς δρόμους τῆς Δημιουργίας. (Ὄχι βέβαια μέ τήν πρωτόγονη μορφή τῶν θεωριῶν τοῦ Δαρβίνου, οὔτε τῶν σύγχρονων Νεοδαρβινιστῶν, ὅπως ὁ R. Dawkins). Δέν διέπει τήν Ἐκκλησία πνεῦμα γνωσιομαχίας. Ἄλλωστε ὁ Δαρβῖνος δέν διαφώνησε μέ τήν Ἀνατολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία (τήν ὁποία δέν γνώρισε), ἀλλά μέ τό δικανικό καί καταπιεστικό πνεῦμα τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας. Στό τελευταῖο ὁ κ.Ρέτσας συμφώνησε ἀπολύτως.

2.     Πολύ ἐνδιαφέρουσα ἦταν ἡ ὁμιλία τοῦ καθηγητοῦ τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Pittsburg τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν, Παθολόγου κ.Γ.Μιχαλόπουλου. Ὁ κ.Μιχαλόπουλος ἀνέπτυξε τήν θέση τῆς Θεραπευτικῆς σήμερα μέσῳ τῶν γενετικῶν παρεμβάσεων. Ἐντύπωση ἔκαμε ἡ γνώση πλέον τῆς ἱκανότητας τῶν ζωϊκῶν καί ἀνθρωπίνων κυττάρων νά διαφοροποιοῦνται ἐξελισσόμενα, ἔστω καί ἐάν δέν εἶναι κύτταρα ἀρχέγονα, ἰδιαιτέρως δέ οἱ δυνατότητες - θεωρητικές πρός τό παρόν - δημιουργίας ἱστῶν γιά μεταμόσχευση ὄχι ἀπαραίτητα ἀπό βλαστοκύτταρα. Τοῦτο θά λύσει, ἴσως, στό μέλλον καί τά ἠθικά προβλήματα τῆς παραγωγῆς ἱστῶν στό ἐργαστήριο.

3.     Σπουδαῖο Στρογγυλό Τραπέζι πραγματοποιήθηκε τό βράδυ τῆς Πέμπτης, 3ης Σεπτεμβρίου.

Θέμα τοῦ Τραπεζιοῦ ἦταν «... Τά τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά...».

Ὀργανωτής τῆς συζήτησης ὁ καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς στό Παν/μιο τοῦ Τορόντο (ΚΑΝΑΔΑ) κ.Δημήτριος Ὡραιόπουλος.

Ὑπῆρχαν τρεῖς εἰσηγήσεις : Ἡ Δ/ντρια Ἀναισθησιολογίας τοῦ Γ.Ν. Θεσσαλονίκης «ΑΧΕΠΑ» κ.Ἄννα Ζαραλίδου ἀνέπτυξε τόν τρόπο πού ἡ Ἰατρική συμβάλλει, ὥστε τά τέλη τῆς ζωῆς μας νά εἶναι ἀνώδυνα. Καί ὁ τρόπος αὐτός εἶναι τά φάρμακα καί ἡ στρατηγική χορήγησής τους.

Ὁ Δ/ντής τῆς Μονάδας Τεχνητοῦ Νεφροῦ τοῦ «Εὐγενιδείου» Θεραπευτηρίου τοῦ Παν/μίου Ἀθηνῶν κ.Γεώργιος Ψημμένος, ἀνέπτυξε τούς τρόπους, πού ὁ γιατρός μπορεῖ νά παρέμβει, ὥστε ὁ ἀσθενής νά μήν αἰσθάνεται μόνος καί ἀβοήθητος τίς τελευταῖες του ὦρες. Τά παραδείγματα ἀπό τήν πλούσια πεῖρα τοῦ κ.Ψημμένου βοήθησαν ὥστε νά γίνει κατανοητή ἡ σημασία τῆς ἀνθρώπινης σχέσης στίς κρίσιμες στιγμές.

Ὁ Ἀν. Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καί Ψυχίατρος π.Ἀδαμάντιος Αὐγουστίδης, εἰσηγήθηκε τήν πτυχή τῆς εἰρήνης στήν ψυχή τοῦ θνήσκοντος ἀσθενοῦς. Κεντρικό του σημεῖο ἦταν ἡ ἐλπίδα τῆς ἀναστάσεως, πού πιστεύει καί κηρύσσει ἡ Ἐκκλησία μας. Ἔμπειρος στίς ψυχολογικές διεργασίες τῶν ἀσθενῶν ὁ π.Αὐγουστίδης ἐνθουσίασε τό ἀκροατήριο μέ τό εἶδος τοῦ λόγου του, ἀλλά καί μέ τίς εὔστοχες ἀπαντήσεις του στήν συζήτηση -τήν παρατεταμένη- πού ἀκολούθησε.

Τό Στρογγυλό αὐτό Τραπέζι παρακολούθησε καί ὁ Μητροπολίτης μας κ.Σεραφείμ. Σέ σύντομη παρέμβασή του, ἀφοῦ δήλωσε ἐντυπωσιασμένος ἀπό τήν ποιότητα τοῦ Συνεδρίου, σχολίασε πώς στήν θαυμάσια αὐτή δέηση τῆς Θείας Λειτουργίας ὑπάρχει πρῶτα τό «χριστιανά τά τέλη...» καί πώς, ἐφ' ὅσον ὁ Θεός χαρίζει νά εἶναι χριστιανά τά τέλη μας, τότε μπορεῖ καί τό «ἀνώδυνα» καί τό «ἀνεπαίσχυντα» νά ἐκζητηθοῦν, τό δέ «εἰρηνικά» νά ἐξασφαλισθεῖ.

 

Τό -περίφημο πιά- Συνέδριο ἔχει κι ἄλλη μιά παράμετρο, ὄχι ἤσσονος σημασίας: Τήν ἀναστροφή στά Κύθηρα μεγάλου ἀριθμοῦ Ἰατρῶν καί ἐπιστημόνων ποικίλων εἰδικότητων, οἱ ὁποῖοι συναντιῶνται κάθε δύο χρόνια ἀπολαμβάνοντας τίς ὀμορφιές τοῦ νησιοῦ μας, ἀλλά καί τά θαυμάσια δεῖπνα ποῦ ἑτοιμάζει γι' αὐτούς ὁ Νῖκος Παπαγαλάνης ...