ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ 22-05-2011
ΓΡΑΠΤΟΝ
Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
Ἡ δίψα
Ὅλη ἡ περικοπή τοῦ Ἰωάννου γιά τήν συνάντηση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ μέ τήν Σαμαρείτιδα εἶναι γεμάτη ἀπό πυκνά νοήματα ζωῆς. Νοήματα, πού -σάν γάργαρο νερό πηγῆς, πού ξεδιψᾶ τούς ὁδοιπόρους- ἀποκαλύπτουν τήν ἀληθινή πίστη ἀλλά καί τήν θεότητα καί μεσσιανική ἀποστολή τοῦ Χριστοῦ.
Μέ λιτή περιγραφή ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης μᾶς διασώζει ζωηρά τό περιστατικό: ὁ Ἰησοῦς, ὡς ἄνθρωπος μέ φυσικές ἀνάγκες, ἐδίψασε πλάϊ στό πηγάδι. Καί τήν ὥρα ἐκείνη μιά γυναῖκα χωρίς περγαμηνές ἁγιότητος - τό ἀντίθετο μάλιστα- ἦλθε γιά νερό. Στά βάθη τῆς ψυχῆς της, ὅμως, φώλιαζε (ἀσυνείδητα καί γιά τήν ἴδια) ἡ ἀναζήτηση τοῦ Σωτῆρα. Μιά ἀνεπίγνωστη πνευματική δίψα.
Ὁ Χριστός τῆς μιλάει γιά τό «ὕδωρ τῆς ζωῆς», γιά τήν ἀληθινή λατρεία τοῦ Θεοῦ, γιά τό παρελθόν της. Ἡ Σαμαρείτιδα ἐντυπωσιάζεται. Καί ὁμολογεῖ πώς περιμένει τόν Μεσσία γιά νά «ἀναγγείλει πάντα» στούς ἀνθρώπους. Καί τότε ὁ Ἰησοῦς τῆς λέει τόν μεγάλο λόγο :
- Ἐγώ εἶμαι ὁ Μεσσίας. Ἐγώ πού σοῦ μιλάω!...
Ἡ γυναῖκα συγκλονίσθηκε. Παράτησε τήν στάμνα της κι ἔτρεξε στήν Συχάρ, τήν κοντινή πόλη της.
Καθώς τό πλῆθος τῶν Σαμαρειτῶν ἔτρεχε πρός τό πηγάδι τοῦ Ἰακώβ, ὁ Κύριος -χωρίς διάθεση γιά φαγητό- μιλάει στούς μαθητές γιά τίς «λευκές χῶρες», τίς ἕτοιμες γιά θερισμό...
* * *
Μήπως καί ΄μεῖς σήμερα, εἴκοσι αἰῶνες μετά, δέν ἔχουμε τήν ἴδια αυνάντηση μέ Ἐκεῖνον; Μήπως τό ὕδωρ τό ζῶν δέν διατίθεται σέ κάθε Θεία Εὐχαριστία;... Μήπως τό χαρούμενο μήνυμα τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας δέν μεταδίδεται μέ τά κείμενα τῶν Ἱερῶν Εὐαγγελίων καί τῶν ἄλλων βιβλίων τῆς Καινῆς Διαθήκης;
Ἄς τινάξουμε ἀπό πάνω μας κάθε πνευματική νύστα κι ἄς γρηγοροῦμε, ξεδιψώντας στήν Πηγή τῆς ἀφθαρσίας ... Στόν Ἀναστάντα Ἰησοῦ ...
Πρωτ.π.Πετ.Μαρ.