ΚΥΡΙΑΚΗ Θ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (05-08-2012)
ΓΡΑΠΤΟΝ Θ.
ΚΗΡΥΓΜΑ
Τό σημερινό Εὐαγγέλιο εἶναι συνέχεια τῆς περασμένης Κυριακῆς, καί μᾶς φανερώνει ὅτι ὁ Χριστός παιδαγωγεῖ τούς μαθητές Του μέ ὅλα τά μέσα καί σέ ὅλους τούς τομεῖς. Τούς παιδαγωγεῖ μέ τρόπο πάνσοφο, ἀπό τή ταπείνωση ὡς τή πίστη. Σέ κάθε περίσταση τῆς ζωῆς τους βρίσκει τή κατάλληλη εὐκαιρία γιά νά τούς καλλιεργήσει βαθειά.
Ὕστερα ἀπό τό θαῦμα τοῦ χορτασμοῦ τῶν πέντε χιλιάδων ἀνδρῶν ἔδωσε ὁ Χριστός ἐντολή στούς μαθητές Του νά μποῦν στό πλοῖο καί νά διασχίσουν τή θάλασσα τῆς Γαλιλαίας, ἐνῶ Ἐκεῖνος πῆγε νά προσευχηθεῖ ἰδιαιτέρως.
Τό ταξίδι τῶν μαθητῶν, ἐνῶ εἶχε ἀρχίσει ἥσυχα, ξαφνικά σηκώθηκε τρικυμία καί κινδύνευαν νά πνιγοῦν. Οἱ ἔμπειροι αὐτοί ναυτικοί τά εἶχαν χάσει. Ξαφνικά, θά ‘χαν περάσει τρεῖς ὧρες ἀπό τά μεσάνυχτα, εἶδαν τό Δάσκαλό τους νά περπατάει πάνω στ' ἀγριεμένα κύματα. Ἀναστατώθηκαν ἀπό φόβο. Νόμιζαν ὅτι βλέπουν φάντασμα. Μετά ἀπό λίγο τόν γνώρισαν. Ὁ Πέτρος αὐθόρμητος ὅπως πάντοτε, τοῦ ζητάει νά τόν ἀφήσει νά περπατήσει κι αὐτός πάνω στά κύματα. Ἔγινε. Σέ λίγο ὅμως τά χάνει καί βουλιάζει. Φωνάζει βοήθεια. Καί τότε ὁ Χριστός τόν ἐλέγχει γιά τήν ὀλιγοπιστία του καί τόν σῴζει.
Αὐτό συμβαίνει μέ ὅλους μας. Ὀλιγοπιστοῦμε καί τά χάνουμε. Μόλις μᾶς βρεῖ μιά φουρτούνα σαστίζουμε. Δέν πιστεύουμε δυνατά στό Χριστό. Περισσότερο πιστεύουμε στόν ἑαυτό μας, παρά στό Χριστό μας. Αὐτό ὅμως εἶναι σφάλμα. Ὁ Χριστός εἶναι ὁ δημιουργός μας. Αὐτός εἶναι κοντύτερα στόν ἑαυτό μας, ἀπ' ὅτι εἴμαστε ἐμεῖς καί ὅλοι οἱ φίλοι μας, οἱ γνωστοί καί οἱ συγγενεῖς μας.
Κανένας δέν μπορεῖ νά μᾶς βοηθήσει ὅπως ὁ Χριστός μας, πού εἶναι παντοδύναμος Θεός μας.
Δέν πρέπει νά τά χάνουμε πλέον. Ὁ Χριστός μας ὡς Θεός καί Κύριος τῆς ζωῆς μας, εἶναι κάθε στιγμή κοντά μας.
Μαζί του πάντα νικοῦμε!
π.Φρ.Δημ.