ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
                                                                                                                                 14-10-2012

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
Τά ἀγκάθια

            Ἀσφαλῶς στήν σημερινή περικοπή τοῦ Εὐαγγελίου, ὁ Χριστός μας δέν ἀναφερόταν στόν σπορέα, στόν γεωργό. Ἀναφερόταν στό εἶδος τῆς γῆς, τοῦ χωραφιοῦ.

Καί χωράφι ἐδῶ νοεῖται ἡ ψυχή, ἡ καρδιά τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Εἶναι αὐτή πού δέχεται τό κήρυγμα τοῦ Κυρίου καί τῶν ἀποστόλων Του.

Δέν θά μιλήσουμε σήμερα γιά τά εἴδη τῆς γῆς πού δέχονται τόν σπόρο. Θά ποῦμε λίγα γιά τά ἀγκάθια τῆς τρίτης περιπτώσεως.

Στήν καθημερινή ζωή μας ἕνα χωράφι -εἴτε καλλιεργημένο, εἴτε χέρσο- ἄν εἶναι γεμᾶτο ἀγκάθια εἶναι ἐνοχλητικό. Γιά νά περάσουμε μάλιστα ἀπό μέσα φορᾶμε ἤ ὑψηλά ὑποδήματα (γαλότσες) ἤ χοντρά μακρυά παντελόνια, ἐπειδή, τό πλῆθος τῶν μικροτραυματισμῶν, πού τά ἀγκάθια προξενοῦν, εἶναι ὀδυνηρό. Ἄν, ὅμως, καταφέρνουμε μέ κατάλληλη ἐνδυμασία νά φυλαχθοῦμε ἀπό τρυπήματα καί γδαρσίματα, ἐκεῖνο πού μᾶς θλίβει καί μᾶς ἀπογοητεύει περισσότερο εἶναι ἡ ἀκαρπία τοῦ χωραφιοῦ. Σ' ἕνα χωράφι γεμᾶτο ἀγκάθια δέν καρποφορεῖ σχεδόν τίποτε.

Τό ἴδιο συμβαίνει καί στήν πνευματική πορεῖα τῆς ζωῆς μας. Ἴσως ἔχουμε καλή διάθεση νά δεχθοῦμε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἴσως διαθέτουμε καί εὔφορη πνευματική γῆ. Ὅμως, τά πνευματικά ἀγκάθια πνίγουν κάθε ὅραμά μας, κάθε προοπτική χαρᾶς. Καί, ὅπως καί στήν γεωργία, ἔτσι καί στίς ψυχές μας τά ἀγκάθια, τά παράσιτα, εἶναι γνωστά. Τά βλέπουμε νά θεριεύουν ὁλοχρονῆς: Εἴτε καταπράσινα πνίγοντας κάθε ἀρετή, εἴτε ξερά τραυματίζοντας κάθε ἐλπίδα.

Ἡ θεραπεία εἶνα γνωστή: Ἤ τό ἔγκαιρο ξερίζωμα ἤ τά παρασιτοκτόνα φάρμακα.

Γιά τά ψυχικά ἀγκάθια (ἐγωϊσμός, ψέμμα, μῖσος, ἀπιστία, ὀκνηρία) χρειάζεται ἡ ἔγκαιρη ἀναγνώριση καί ἡ καταπολέμηση -τό ξερίζωμά τους.

Τό ἴδιο ἀποτελεσματικά εἶναι καί τά φάρμακα πού διαθέτει ἡ Ἐκκλησία μας, τά Μυστήρια (Ἐξομολόγηση, Θ. Κοινωνία, Εὐχέλαιον). Φάρμακα πού -ἐνῶ δέν «βλάπτουν τό περιβάλλον» - κάνουν τό ἐσωτερικό μας ἔδαφος νά καρποφορήσει ἐλεύθερο ἀπό ἀγκάθια. Νά εὐδοκιμήσει. Νά μετατραπεῖ ἡ πνευματική μας γῆ σέ «καλήν κἀγαθήν».

π.Π.Μαρ.