agioi_pantes_ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
(30-6-2013)

ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

«Δόξα Σοι Χριστέ ὁ Θεός, Ἀποστόλων καύχημα, Μαρτύρων ἀγαλλίαμα, ὧν τό κήρυγμα,
Τριάς ἡ Ὁμοούσιος».

Ἡ πρώτη Κυριακή τῶν Εὐαγγελικῶν Περικοπῶν τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, καί μαζί ἡ τελευταία Κυριακή τοῦ Πεντηκοσταρίου σήμερα, ἡ Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων, ὅπως μᾶς εἶναι γνωστή, καί ἡ καί ἡ  Ἁγία μας Ἐκκλησία, μαζί μέ ὅλους τούς Ἁγίους της : Ἀποστόλους, Μάρτυρας καί Προφήτας, Ἱεράρχας, Ὁσίους καί Δικαίους, ἑορτάζει τήν ἱερή Σύναξι τῶν ἁγίων 12 Ἀποστόλων.

Τόσο οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, ὅσο καί οἱ Ἅγιοι ὅλων τῶν αἰώνων, οἱ Ἅγιοι τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, εἶναι πνευματικά τέκνα τῆς Πεντηκοστῆς καί γλυκύτατοι καρποί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Στή συνέχεια θά παραθέσωμε ἐπίλεκτα ἐρανίσματα ἀπό τόν ἅγιο Χρυσόστομο, πού ἀναφέρονται στήν εὐρύτερη κατηγορία τῶν Ἁγίων Πάντων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Καθένας ἀπό τούς ἁγίους, λέγει ὁ ἱερός Πατήρ, ζοῦσε σ' αὐτή τή ζωή σάν νά διάγη ὡς ξένος. Γι' αὐτό καί θ' ἀκούσης τόν Προφητάνακτα Δαβίδ νά λέγῃ : «Ξένος εἶμαι σ' αὐτή τή ζωή καί προσωρινά διαμένω».

Ὅλοι οἱ Ἅγιοι δέν αἰσθάνονταν κατάνυξι μιά μονάχα μέρα τῆς ζωῆς τους, ὅπως συμβαίνει μέ πολλούς ἀνθρώπους. Συνεχῶς καί καθημερινά περνοῦσαν τή ζωή τους μέ ἔρωτα καί εὐλάβεια καί αὔξαναν τήν ἀγάπη τους ... Ἀφοῦ, λοιπόν, ἀφήσουμε τά πρόσκαιρα καί ἐφήμερα, ἄς ἀγαπᾶμε τόν Αἰώνιο καί Παντοτινό.

Οἱ ἅγιοι, κι ἄν ἀκόμα βρίσκωνται σέ τρικυμία, κι ἄν ἀκόμα εἶναι μέσα στήν θάλασσα ἤ σέ πέλαγος, κανένα κακό δέν παθαίνουν, ἀλλά καί ἄλλους σώζουν μαζί τους. Ἄν σ' ἐκεῖνο τό πλοῖο (στό ναυάγιο τοῦ Ἀπ. Παύλου - Πράξ. κζ'), πού κινδύνευε κι ἀντιμετώπιζε ναυάγιο, σώθηκαν κι οἱ δέσμιοι ἐξ αἰτίας τῆς παρουσίας τοῦ Παύλου, σκέψου τί σημαίνει νἄχης στό σπίτι σου ἕναν ἅγιο. Πολλές τρικυμίες συμβαίνουν καί σέ μᾶς κι εἶναι πολύ πιό φοβερές ἀπ' αὐτές.Ἔχει ὅμως τή δύναμι κι ἐμᾶς ὁ Θεός νά μᾶς σώζῃ, ἀρκεῖ νά δείχνουμε ὑπακοή στούς ἁγίους, ὅπως συνέβη τότε.

Κανένας ἀπό τούς ἁγίους δέν ἐπεδίωξε τά δικά του, ἀλλά καθένας φρόντισε γιά τό συμφέρον τοῦ πλησίον. Γι' αὐτό καί ἔλαμψαν περισσότερο.

Ὁ ἅγιος, κι ὅταν κάνη τό καλό καί παρ' ὅλα αὐτά ὑποφέρει, εὐχαριστεῖ τόν Θεό. Ἔτσι πλήττει τόν διάβολο. Καλό, βέβαια, εἶναι νά ἐλεῆ καί νἆναι ἐνάρετος κι ὅταν ὅλα ἔρχωνται κατ' εὐχήν. Ἀλλά περισσότερο καλό εἶναι νά μή παραιτῆται κανείς ἀπό τό καλό κι ὅταν δυστυχῆ. Τότε κατ' ἐξοχήν εἶναι ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ.

Καταπληκτικό τό θέαμα καί δεῖγμα τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ : Σκεῦος ὀστράκινο ὁ ἅγιος κατάφερε νά προσφέρη τέτοια λαμπρότητα ... Τότε περισσότερο διαφαίνεται ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἐνεργῆ σπουδαῖα διά μέσου ἀδυνάτων.

Δέν ἀρκεῖ νά μήν ἐγγίζουμε ἀκάθαρτο γιά νἄμαστε καθαροί, ἀλλά μᾶς χρειάζεται καί κάτι ἄλλο : Προσπάθεια, προσοχή, εὐλάβεια, γιά νά γίνουμε ἅγιοι.

Ἅγιος εἶναι ὁ καθαρός. Καθαρός θά μποροῦσε νά γίνη κανείς ἄν ἀποφύγη ὄχι μόνο τήν πορνεία, ἀλλά καί τήν πλεονεξία καί τόν φθόνο καί τόν παραλογισμό καί τήν ματαιοδοξία, καί πρό πάντων τήν ματαιοδοξία, πού πρέπει πάντοτε βέβαια νά ἀποφεύγωμε, ἀλλά πολύ περισσότερο ὅταν δίνουμε ἐλεημοσύνη. Γιατί ἄν ἔχη αὐτή τήν ἀρρώστια τῆς ματαιοδοξίας, ἡ ἐλεημοσύνη δέν εἶναι ἐλεημοσύνη, ἀλλά ἐπίδειξις καί σκληρότητα.

Ἁγίους ὀνομάζει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἄνδρες, πού εἶχαν καί γυναῖκα καί παιδιά καί ὑπηρέτες ... Ἄς σκεφθοῦμε πόση ἀδιαφορία ἐπικρατεῖ σήμερα γιά τά πνευματικά, ἀφοῦ τόσο σπανίζουν ἔργα ἀρετῆς, καί πόση τότε ἦταν ἡ τάσις τῶν ἐναρέτων, ὥστε ἀκόμα καί κοσμικοί νά καλοῦνται ἅγιοι καί πιστοί.

Ἅγιος εἶναι ὅποιος φυλάσσει τήν ὀρθόδοξη πίστι, ὁ ἄμεμπτος, αὐτός πού ἔχει βίο ἀκατηγόρητο. Ὅμως, ὁ Χριστός δέν ζητεῖ ἁπλᾶ τήν ἁγιότητα καί τό ἀνεπίληπτο, ἀλλά καί τό νά φαίνεται κάποιος ἐνώπιόν Του ἅγιος καί καθαρός. Διότι ὑπάρχουν ὡρισμένοι πού τούς νομίζουν οἱ ἄνθρωποι ἁγίους καί ἀκατηγορήτους. Καί αὐτοί μοιάζουν μέ τάφους, πού ἔχουν μόνο ἐμφάνισι ἐξωτερική καλή, ὅπως κι ἐκεῖνοι, πού ντύνονται μέ προβιές προβάτων.

Τέλος, ὁ ἅγιος Χρυσόστομος ὑποστηρίζει ὅτι ἅγιοι εἶναι ὅλοι ὅσοι ἔχουν ὀρθή πίστι μέ ἐνάρετη ζωή. Ἔστω κι' ἄν δέν κάνουν θαύματα καί δέν βγάζουν δαιμόνια, εἶναι ἅγιοι.

Οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι ὅ,τι τό ἁγιώτερο, τό ἐκλεκτότερο, τό ἱερώτερο, τό ποθεινότερο, τό ἁγνότερο καί τό θεοφιλέστερο, πού ἔχει νά ἐπιδείξη ὁ λαός τοῦ Θεοῦ, ἡ ἀνθρωπότητα. Ἄς γίνωμε μιμητές τους. Ἀμήν.-

† Ὁ Κ.Σ.