Κυριακή
μετά τήν Ὕψωσιν
(15-09-2013)
ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου εἶναι τρίπτυχος μέσα στήν ἱστορία. Ἡ πρώτη του πτυχή ἁπλώνεται στόν προχριστιανικό κόσμο, συμβολικά καί προφητικά.
Ἡ σταυροειδής κίνηση τοῦ Μωϋσῆ στήν Ἐρυθρά θάλασσα εἶναι προτύπωση τοῦ σχήματος τοῦ σταυροῦ.
Ἡ ὕψωση τοῦ χάλκινου φιδιοῦ στήν ἔρημο, γιά νά σωθοῦν οἱ Ἰσραηλίτες ἀπό τό δάγκωμα τῶν φιδιῶν, εἶναι προτύπωση τῆς σταυρώσεως τοῦ Κυρίου. Συμβολίζει καί τή δύναμη καί τό βαθύτερο νόημα τοῦ σταυροῦ.
Ἡ δεύτερη πτυχή εἶναι ἡ σταύρωση τοῦ Χριστοῦ ἐπάνω στό Σταυρό. Ἀπό τήν ὥρα ἐκείνη ὁ Σταυρός ἁγιάζεται καί ἱστορικά. Γίνεται τό κέντρο τοῦ κόσμου. Μεταμορφώνει τήν ἱστορία.
Καί ἡ τρίτη πτυχή τοῦ Σταυροῦ εἶναι μετά Χριστόν. Ἔγινε τό κέντρο τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Ἐκκλησία καυχᾶται γιά τό Σταυρό. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος δέν καυχᾶται γιά τίποτε ἄλλο στόν κόσμο, παρά μόνο γιατί εἶναι Ἀπόστολος τοῦ Σταυρωμένου. Ὁ Σταυρός δέν εἶναι μόνο σύμβολο τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί νόημα τῆς Ἐκκλησίας. Χωρίς Σταυρό, δηλαδή χωρίς θυσία, δέν μπορεῖ νά νοηθῆ ἁγιότητα.
Ὁ σύγχρονος κόσμος καυχᾶται γιά θέσεις. Γιά πλούτη. Γιά ἐξυπνάδα. Γιά τόν τεχνικό πολιτισμό του. Ἀσχολεῖται μέ τά νοήματα τῆς ἐπιστήμης. Τῆς πολιτικῆς. Τῆς ψυχαγωγίας. Τῆς φιλοσοφίας. Ὅλα αὐτά ὅμως, χωρίς τό νόημα τοῦ Σταυροῦ, δέν ἔχουν κανένα νόημα στή ζωή μας.
Ὅλα τά νοήματα παίρνουν νόημα μόνο ἄν βαπτισθοῦν μέσα στό νόημα τοῦ Σταυροῦ.
π.Φρ.Δημ.