plousios_ftoxoslazaros_5th_louka_1

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΛΟΥΚA (02-11-2014)

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

            Ὀ Αἰώνιος Λόγος τοῦ Θεου μᾶς παρουσιάζει σήμερα τήν γνωστή σ΄ὅλους μας παραβολή τοῦ πλουσίου καί τοῦ φτωχοῦ Λαζάρου.

            Πρόκειται γιά τίς δύο  τελείως ἀντίθετες καταστάσεις τῆς ζωῆς καί τίς πιό χαρακτηριστικές φάσεις τῶν μεγαλυτέρων κοινωνικῶν προβλημάτων τῆς ἀνθρωπότητας, πού δέν πέτυχε κανείς στήν ἱστορία νά λύσει ὁριστικά και ριζικά. Καί τοῦτο, γιατί οἱ πτωχοί, μόλις γίνουν πλούσιοι γίνονται χειρότεροι ἀπό τούς ἄλλους πλούσιους.

            Τό θέμα δέν εἶναι να γίνουμε πλούσιοι, ἀλλά πνευματικοί, ἅγιοι. Τότε ὁ πλοῦτος καί ἡ φτώχεια θά εἶναι δύο διαφορετικές στήν ὄψη σκάλες, πού θά μᾶς ἀνεβάζουν στό ἴδιο τέρμα, στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἀρκεῖ στή βάση τῆς κάθε μιᾶς νά τοποθετηθεῖ το ἀνάλογο βάρθρο. Στή φτώχεια ἡ ὑπομονή καί στόν πλοῦτο ἡ φιλανθρωπία.

            Ὁ πτωχός Λάζαρος μέ τήν ὑπομονή του κέρδισε τόν οὐρανό, ἐνῶ ὁ πλούσιος μέ τήν ἀφιλανθρωπία του τόν τόπο τῶν βασάνων.

            Πλοῦτος καί φτώχεια μόνα τους εἶναι οὐδέτερα πράγματα. Ἀπό τήν στάση πού θά πάρουμε ἐμεῖς ἀπέναντί τους, ἐξαρτᾶται ἡ ἀξία ἤ ἡ ἀπαξία τους. Ὁ Κύριος τά παραχώρησε και τά δύο πάνω στή γῆ, γιά τή παιδαγωγία μας. Καί , ὅπως λέγουν οἱ Παροιμίες, «πλούσιος καί πτωχός συνήντησαν ἀλλήλους, ἀμφοτέρους δέ ὁ Κύριος ἐποίησεν».

            Ἡ κοινή βάση, πού μπορει ὅλους στόν οὐρανό ν΄ἀνεβάσει, εἶναι ν΄ἀντιληφθοῦμε τά πράγματα στήν οὐσία τους καί στήν ἀληθινή  ἀξία τους, τότε δέν ζητοῦμε ποτέ περισσότερα ἀπ΄ὅσα μᾶς χρειάζονται. Ὅσο πιό λιτά ζῆ ὁ ἄνθρωπος, τόσο πιό εὐτυχισμένος αἰσθάνεται. Ἡ πλεονεξία εἶναι μία συνεχής τυραννία. Μέ μεγαλύτερη μανία λαχταράει ὁ πλεονέκτης τά περιττά, παρά ὁ φτωχός τ΄ἀπαραίτητα. Ἡ λιτότητα ἔχει μεγαλεῖο  και ἀξιοπρέπεια, καί γι΄αὐτό πρέπει νά γίνει ἡ ἀχώριστη ἀδελφή μας. Μ΄αὐτή ἔζησε ὁ Χριστός καί Κύριός μας, καί οἱ Ἅγιοι Του πάνω στή γῆ. Ἡ λιτότητα, χάριν τοῦ Χριστοῦ , εἶναι ὁ πλόῦτος τοῦ πιστοῦ.

            Μ'αὐτό δέ σημαίνει, ὅμως ὅτι οἱ πλούσιοι πρέπει νά βάζουν σέ δοκιμασία τήν ὑπομονή τοῦ φτωχοῦ. Ὅπου ὑπάρχει ἄδειο στομάχι, ἀσφάλεια δέν ὑπάρχει «Ὁ ἐλεῶν πτωχόν, δανείζει Θεῷ».     

             π.Φρ.Δημ.