ΚΥΡΙΑΚΗ
Ζ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ
ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ & ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
ΤΗΣ Δ' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
19-07-2015
ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
Ἡ σημερινή Κυριακή, χριστιανοί μου, εἶναι
ἀφιερωμένη στή μνήμη τῶν 630 Θεοφόρων Πατέρων τῆς Δ' Οἰκουμ. Συνόδου πού ἔγινε
τό 451. Σ' αὐτή τή Σύνοδο οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἔπρεπε νά καταρρίψουν μιά πλάνη πού
εἶχε νά κάνει μέ τίς δύο φύσεις τοῦ Χριστοῦ. Οἱ αἰρετικοί ἔλεγαν ὅτι ὁ Χριστός
εἶχε μόνο μία φύση τή θεία, πού ἀπερρόφησε τήν ἀνθρώπινη, ἐνῶ βέβαια ἡ ὀρθόδοξη
διδασκαλία λέγει ὅτι ὁ Χριστός εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος Ἄνθρωπος, ἐκτός ἁμαρτίας.
Καί τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα πού ἀκούσαμε ἀπευθύνεται σέ ὅλους ἐμᾶς πρῶτα τούς κληρικούς, ἱεροκήρυκες, ἀλλά καί κατ' ἐπέκταση σ' ὅλους τούς χριστιανούς πού γνωρίζουμε τό νόμο τοῦ Θεοῦ καί ὀφείλουμε ὄχι μόνο νά τόν λέμε στούς ἄλλους, ἀλλά καί νά τόν τηροῦμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι.
Χριστιανοί μου, στό διάβα τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας ἱστορίας ἡ Ἐκκλησία μας ποτέ δέν κινδύνευσε ἀπό τούς ἔξω ἀπ' αὐτήν, ἀλλά κινδύνευσε ἀπό τούς ἴδιους τούς Χριστιανούς.
Ὁ Μαχάτμα Κάντι, ὁ μεγάλος αὐτός ἡγέτης τῆς Ἰνδίας, εἶχε πεῖ «ἀγαπῶ τό Χριστό, ἀλλά δέν ἀγαπῶ τούς Χριστιανούς». Εἶχε βέβαια γνωρίσει ὡς χριστιανούς τούς Ρωμαιοκαθολικούς ἱεραποστόλους. Εἶναι ἐπίσης γεγονός ὅτι οἱ μεγαλύτερες αἱρέσεις ξεκίνησαν ἀπό θεολόγους, καί μάλιστα κληρικούς, ἐπισκόπους καί ἱερεῖς. Καί αὐτό γιατί εἰσβάλλει ὁ ἑωσφορικός ἐγωϊσμός στόν ἄνθρωπο, πού τόν ἀπομακρύνει ἀπό τό Θεό καί τόν κάνει νά κηρύττει ἄλλα ἀπό αὐτά πού ἔχει παραλάβει.
Σήμερα, πού ἡ κοινωνία μας περνᾶ μιά πολλαπλή κρίση, ἄν θέλουμε νά λεγόμαστε ἀληθινοί Χριστιανοί καί κήρυκες τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ὀφείλουμε μέ ἁπλότητα, μέ ταπείνωση, μέ εἰλικρίνεια νά στεκόμαστε δίπλα στόν πονεμένο καί ἀπογοητευμένο πολλές φορές συνάνθρωπό μας.
Νά μήν ἐπιθυμοῦμε νά ξεχωρίσουμε ἀπό τούς ἄλλους μέ τά λόγια καί τά ἔργα μας, γιά νά μᾶς δοξάζει ἡ κοινωνία, ἀλλά νά ἐπιθυμοῦμε μέ τό σωστό βίο μας νά δοξάζεται τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ, μέ τό νά ὁδηγοῦμε τούς ἀνθρώπους κοντά μας καί κοντά στό Θεό καί στά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τῆς Κριμαίας ἅγιος Λουκᾶς ὁ ἰατρός ἔλεγε «ὁ χριστιανός μέ τή ζωή του πρέπει νά εὐωδιάζει καί ὄχι νά βρωμάει καί νά γίνεται ἀποκρουστικός». ΑΜΗΝ.
Πρωτ.Παν.Μεγαλοκονόμος