ΚΥΡΙΑΚΗ Γ' ΛΟΥΚΑ
18-10-2015
ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς
Ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς ἦταν Ἑλληνας στήν καταγωγή καί εἶχε γεννηθεῖ στήν Ἀντιόχεια. Γνώριζε πολύ καλά τήν Ἑλληνική Γλῶσσα, καθώς καί τήν Ρωμαϊκή, τήν Ἑβραϊκή καί τήν Συριακή.
Ἔχει γράψει δύο σπουδαῖα βιβλία: τό κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιο καί τίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων. Τά κείμενά του εἶναι τά ἱστορικότερα τῆς Καινῆς Διαθήκης. Καί αὐτό - πέρα ἀπό τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος-ὀφείλεται σέ δύο θεμελιώδη χαρακτηριστικά τοῦ Ἀποστόλου: Στήν ἄριστη χρήση τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας καί στήν ἱστορική μεθοδολογία του.
Τό πρῶτο μαρτυρεῖ ἄνθρωπο πεπαιδευμένο στά φιλολογικά καί χαρισματοῦχο, ὡς πρός τήν δύναμη τῆς ἐκφράσεως.
Ἡ ἀφοσίωση του στόν Παῦλο τόν ὁδήγησε νά ἀκολουθήσει τά βήματα τοῦ Κορυφαίου, ἰδίως στήν 2η καί 3η πορεία του. Πιθανότατα - ἐπειδή ἦταν ἄριστος ἰατρός-πρόσφερε τίς περί τήν ὑγεία ὑπηρεσίες του στόν Ἀπόστολο τῶν Ἐθνῶν. Καί, ὅπως φαίνεται ἀπό τήν παύση τοῦ συγγραφικοῦ του ἔργου, ἦταν μαζί μέ τόν Παῦλο, μέχρι τό μαρτύριό του.
Ὁ Εὐαγγελιστῆς Λουκᾶς μετά τήν θυσία τοῦ Παύλου κήρυξε στήν Ἰταλία, Γαλλία, Δαλματία καί κατέληξε στήν Ἑλλάδα, ὅπου ἀφιερώθηκε στό ποιμαντικό ἔργο μέ βάση τήν Θήβα.
Κατά τούς περισσότερους ἐκκλησιαστικούς Πατέρες ἐπεράτωσε τόν βίο του σέ ἡλικία 84 ἐτῶν εἰρηνικά στή Θήβα.
Ἐκεῖ, ὑπάρχει Ναός πρός τιμήν του καί ὑστερότερος Ρωμαϊκός Τάφος πού φιλοξένησε τό σκήνωμα τοῦ Ἁγίου, μέχρι τό τέλος τοῦ 3ου μ.Χ. αἰῶνος. Τό ἱερό λείψανο μεταφέρθηκε στήν Κωνσταντινούπολη, ἀπό ἐκεῖ στήν Ρώμη καί -μετά ἐργώδεις προσπάθειες τῆς τοπικῆς Βοιωτικῆς Ἐκκλησίας- τμῆμα του ἐπανῆλθε στήν Θήβα.
Ὁ Λουκᾶς ἐκτός ἀπό ἱστορικός ὑπῆρξε, καθώς εἴδαμε Ἰατρός- γι΄αὐτό καί οἱ Γιατροί τόν ἔχουν Προστάτη τους-, ἀλλά καί ἄριστος ζωγράφος. Ἡ τελευταία του ἰδιότητα ἀναδύεται στίς πρῶτες εἰκόνες Τῆς Παναγίας μας, πού σώζονται στό Μ.Σπήλαιο, στήν Παναγία Σουμελᾶ, κ.λ.π.
* * *
Γιά μᾶς, τούς Ἕλληνες, ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς εἶναι ἰδιαίτερα ἀγαπητός, καύχημα τῆς Ἑλλάδος.
Εἴθε οἱ πρεσβεῖες του νά ὁδηγοῦν τήν ζωή μας.
π.Π.Μαριᾶτος