Slide background
Slide background

kyriaki tyrinis 2ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Μή κλαίετε

    Ὁ ἀρχέγονος θρῆνος τοῦ Ἀδάμ, χιλιάδες χρόνια τώρα, συνεχίζεται στό ἀνθρώπινο γένος. Πλασμένος ὁ ἄνθρωπος γιά νά ζήσει καί ὄχι γιά νά πεθάνει, βρέθηκε ξαφνικά βυθισμένος σέ μιά ἀσήκωτη θλίψη. Σέ μιά κατάσταση φθορᾶς. Σέ μιά κτίση, πού ἐνῶ ἦταν πλασμένη «καλή λίαν», ἄρχισε νά συνωδίνει καί νά συμπάσχει μαζί μέ τήν κορωνίδα της, τόν βασιλέα της, τόν ἄνθρωπο. Ἡ ἀθανασία ἦταν πιά φευγαλέο ὄνειρο. Ἡ ἀγάπη ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους ἀνύπαρκτη, μέ τήν θέση της νά ἔχει πάρει τό ἀτομικό συμφέρον, ἡ ἰδιοτέλεια καί –τέλος- τό μῖσος.


    Ἦταν, λοιπόν, φυσικό ὁ θρῆνος γιά τόν χαμένο Παράδεισο νά γίνει ἀκατάπαυστος, ἡ ψυχική ὀμορφιά τοῦ ἀνθρώπου νά μεταβληθεῖ σέ κατάθλιψη καί ἀπόγνωση. Οἱ ἀρρώστειες καί οἱ πρόωροι θάνατοι νά βασιλεύουν.
    Τίποτε, ὅμως, δεινό δέν μποροῦσε νά φθάσει τά καταστροφικά ἀποτελέσματα τοῦ δι-ανθρώπινου μίσους. Ἀπ’ ὅλες τίς ἀρρώστειες, ἀπ’ ὅλες τίς κακουχίες, ἀπ’ ὅλες τίς φυσικές καταστροφές, κι ἀπ’ ὅλα τά θηρία, πιό θανατηφόρο ἦταν τό μῖσος. Ἕνα μῖσος, πού ἐκδηλώθηκε γρήγορα μετά τήν Ἐδέμ, μέ τήν ἀδελφοκτονία τοῦ Κάϊν.
    Φαινόταν νά μήν ὑπάρχει ἐλπίδα.
    Κι, ὅμως, ὑπῆρχε μιά ἀκτίδα : Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ πρός τό ὀλέθριο φίδι : «Ἀπόγονος τῆς γυναίκας, πού σύ ἐξαπάτησες, θά σοῦ συντρίψει τό κεφάλι!».
    Καί μέ τό πλήρωμα τῶν καιρῶν ὁ Ἀπόγονος ἦλθε. Ὁ Σωτήρας, ὁ σαρκωμένος Χριστός, παίρνοντας τήν θέση τοῦ πλάσματός Του, πού παράπαιε, ἀνέβηκε στόν Σταυρό, συγχωρώντας τούς φυσικούς αὐτουργούς τῆς μεγαλύτερης ἀνθρώπινης ἁμαρτίας : τούς σταυρωτές Του.
 
    Ἡ Ἐκκλησία μας, στήν ἀρχή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, πού εἶναι περίοδος περισυλλογῆς καί ταπείνωσης, θυμίζει τόν ἀνθρώπινο θρῆνο. Ὄχι, ὅμως, μέ ἀπελπισία. Ὄχι μέ ἀπόγνωση. Ἀλλά μέ πόνο καί συντριβή. Ὁ πόνος πλέον εἶναι γιά τίς δικές μας ἁμαρτίες τό ἔλλειμα ἀγάπης, τήν ὀλιγοπιστία, τήν ἀδιαφορία γιά τόν διπλανό μας, τήν ἡδονοθηρία καί τόν καταναλωτισμό… Ὅμως, ἄς μή τό ξεχνᾶμε : ἡ πορεία εἶναι πορεία πρός τό Πάσχα, πορεία πρός τήν Χαρά. Προσδοκία τῆς σωτηρίας. Γι’ αὐτό καί ὁ Ἀδαμιαῖος θρῆνος δέν εἶναι γιά τούς πιστούς θρῆνος ἀπελπισίας. Ἀλλά θρῆνος καί δάκρυ μετανοίας. Τῆς μόνης ἀρετῆς πού μπορεῖ νά μᾶς ὁδηγήσει στήν ἀνέκφραστη εὐφροσύνη πού πλημμύρισε τίς Μυροφόρες, ἐκεῖνο τό ἀνοιξιάτικο πρωϊνό –τό μεγαλύτερο πρωϊνό τῆς ἀνθρώπινης Ἱστορίας- μπροστά στό ἀντίκρυσμα τοῦ ἀδειανοῦ Τάφου!..
Πρωτ. π.Π.Μαριᾶτος

footer

© Copyright 2024 - Ιερά Μητρόπολις Κυθήρων και Αντικυθήρων Back To Top

Publish the Menu module to "offcanvas" position. Here you can publish other modules as well.
Learn More.