kyriaki twn agiwn pantwnΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

Οἱ Ἅγιοι Πάντες εἶναι ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ἄνθρωποι πού ἐφάρμοσαν στήν ἐπίγεια ζωή τους τίς αἰώνιες ἀλήθειες τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ. Γι΄αὐτό καί οἱ «Βίοι τῶν Ἁγίων» στήν πραγματικότητα εἶναι ἐφαρμοσμένο Εὐαγγέλιο, ἤ μέ ἄλλα λόγια μποροῦμε νά ποῦμε, ἐφαρμοσμένη Δογματική, ἐπειδή οἱ Ἅγιοι ἐβίωσαν ὅλες τίς αἰώνιες δογματικές ἀλήθειες πού πηγάζουν ἀπό τό Εὐαγγέλιο.
Εἶναι πολλές οἱ κατηγορίες , οἱ τάξεις τῶν Ἁγίων. Κάθε μία ἔχει τό χαρακτηριστικό της γνώρισμα, τό ξεχωριστό τῆς Χάρισμα! Ἀλλά οἱ Ἅγιοι σ΄ὅποιο τάγμα καί ἄν ἀνήκουν, ἔχουν κάτι τό κοινό ὅλοι: Τήν ὁμολογία. Εἶναι ὑποχρεωτικό γνώρισμα ἡ ὅμολογία.

Ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας θεωρεῖ ἀπαραίτητη προϋπόθεση σωτηρίας τήν ὁμολογία. Ὅπως δέν μπορεῖ νά ὑπάρχει ἄνθρωπος χωρίς καρδιά καί στόμα, ἄλλο τόσο δέν λογίζεται χριστιανός χωρίς πίστη καί ὁμολογία. Ἡ πίστη ἔχει σχέση μέ τήν καρδιά˙ἡ ὁμολογία μέ τό στόμα. Στό στόμα ἔρχεται τό ξεχείλισμα τῆς καρδιᾶς. «Καρδίᾳ γάρ πιστεύεται εἰς δικαιοσύνην, στόματι δέ ὁμολογεῖται εἰς σωτηρίαν» λέει ὁ Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν, ὁ Παῦλος (Ρωμ.10,10).
Ἡ ὁμολογία, λοιπόν, δέν εἶναι γνώρισμα μόνο ὅλων τῶν Ἁγίων, ἀλλά κοινό γνώρισμα ὅλων τῶν Χριστιανῶν. Καί πρέπει νά φανερώνεται μέ θάρρος, ἀλλά καί μέ σοφία καί μέ διάκριση. Θάρρος χωρίς σοφία σημαίνει ἀκρισία. Σοφία χωρίς θάρρος εἶναι δειλία. Καί τά δύο χρειάζεται ἡ ὁμολογία. Χρειάζεται ἀκόμη καί ἕνα τρίτο: τήν συνέπεια στή ζωή μας. Πολλοί Ἅγιοι ἔλεγαν λίγα μέ τό στόμα καί πολλά μέ τή ζωή τους. Ὁπωσδήποτε, ὅμως, προσέφεραν καί τή μαρτυρία τοῦ λόγου.
Ἡ ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ καί τῆς ἀλήθειας στήν καθημερινή ζωή μας εἶναι ἡ ἐπιβεβαίωση τῆς σωτηρίας μας.
Ἡ ὁμολογία, ὅμως, αὐτή δέν εἶναι μόνο τά θαρρετά λόγια τῆς ἀληθείας, ὅπως νομίζουν πολλοί. Ὁμολογία τῆς ἀληθείας σημαίνει σωστή στάση ἀπέναντι στόν πόνο, στό θάνατο, στόν πλοῦτο. Ὁμολογία εἶναι τό μαρτύριο, ἡ ἄσκηση, ἡ λειτουργική ζωή. Ὁμολογία εἶναι ἡ ἀληθινή ἀγάπη καί ἡ ἀληθινή βίωση τῶν μυστηρίων.
Δέν μποροῦμε νά ὁμολογοῦμε Χριστό καί νά ζοῦμε μέ τόν ἀντίχριστο.Δέν μποροῦμε νά κοβόμαστε γιά τήν ἀλήθεια καί ὅπου θιγόμαστε νά χρησιμοποιοῦμε τό ψέμα. Δέν μποροῦμε νά ζητᾶμε δικαιοσύνη καί ἐμεῖς νά ἀδικοῦμε. Ἡ ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ καί τῆς ἀληθείας ἀπαιτοῦν συνέπεια στή ζωή μας. Οἱ ἀληθινοί ὁμολογητές εἶναι ἀληθινοί ἅγιοι. Αὐτούς θά ὁμολογήσει ὁ Χριστός μπροστά στόν Οὐράνιο Πατέρα Του, ὅπως εἶπε στό σημερινό Εὐαγγέλιο.
Ὅποιος, λοιπόν, θέλει νά πάρει θέση κοντά στό Θεό πρέπει νά ὁμολογεῖ μέ ὅλη του τή ζωή, παντοῦ καί πάντοτε, τό Χριστό.

π.Φρ.Δημ.