ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
Τό σημερινό Εὐαγγέλιο περιγράφει ἕνα ἀπό τά πολλά θαύματα, πού ἔκανε ὁ Χριστός μας. Μέ αὐτό φανερώνεται ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ γιά τούς ἀνθρώπους πού ὑποφέρουν, ἀλλά ἀποκαλύπτεται γιά μιά ἀκόμη φορά ἡ Θεότητά Του.
Ὁ τρόπος, μέ τόν ὁποῖο ἐθεράπευσε ὁ Χριστός τόν τυφλό τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου, μᾶς λύνει ἕνα μεγάλο πρόβλημα: Τό πρόβλημα σχέσεως ὕλης καί πνεύματος. Εἶναι ἕνα πρόβλημα πού ἔχει διχάσει τή διανόηση καί τή συνείδηση τοῦ ἀνθρώπου αἰῶνες.
Τρία εἶναι τά ρεύματα πού κυκλοφοροῦν γύρω ἀπό αὐτό τό πρόβλημα:
α) Οἱ ὑλιστές παραδέχονται τήν ὕλη αὐθύπαρκτη, καί ἑπομένως, δέν τίθεται γι’ αὐτούς κἄν θέμα σχέσεως ὕλης καί πνεύματος.
β) Οἱ πνευματοκράτες δέχονται μόνο τό πνεῦμα. Ἡ ὕλη, λέγουν, εἶναι φαινομενική, χωρίς ὑπόσταση. Καί γι’ αὐτούς δέν τίθεται θέμα σχέσεως ὕλης καί πνεύματος καί
γ) Οἱ ρεαλιστές παραδέχονται καί τά δύο. Μόνο πού δέν δέχονται ὅλοι οἱ ρεαλιστές τόν ἴδιο βαθμό σχέσεως ὕλης καί πνεύματος. Ὁ Πλάτωνας π.χ. θεωρεῖ τήν ὕλη δεσμευτήριο τῆς ψυχῆς.
Ὁ Χριστός μας, μέ τόν τρόπο πού θεράπευσε τόν τυφλό, ἔδωσε τή σωστή λύση στό μεγάλο αὐτό πρόβλημα. Ἐνῶ ἄλλα θαύματα τά ἔκανε μόνο μέ τό πρόσταγμά Του, σήμερα ἔκανε ἔργο ὁ Ἴδιος καί χρησιμοποίησε καί τά δύο βασικά στοιχεῖα τῆς ὕλης. Ἔφτυσε χάμω καί μέ τό σάλιο ἔκαμε λάσπη καί ἔβαλε πάνω στά μάτια τοῦ τυφλοῦ καί τόν ἔστειλε νά νιφτεῖ στήν κολυμβήθρα τοῦ Σιλωάμ. Ἐπανάλαβε τίς ἴδιες κινήσεις, πού ἔκανε σάν μέλος τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὅταν πρωτοδημιούργησε τόν ἄνθρωπο. Χρησιμοποίησε χῶμα καί νερό, πού συνθέτουν τό σύμπαν. Ἔτσι ἔδειξε ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἐκφράζει ὄχι μόνο τόν πνευματικό κόσμο, ἀλλά καί τόν ὑλικό.
Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀλληλοπεριχωρούμενος. Πνεῦμα καί ὕλη.
Ὁ Χριστός πῆρε ὕλη καί ἔγινε ἄνθρωπος. Ἡ Ἐκκλησία, σ’ ὅλα τά μυστήρια, ἀπό τό Βάπτισμα ὡς τή Θεία Κοινωνία, χρησιμοποιεῖ τήν ὕλη.
Ἔτσι, ὕλη καί πνεῦμα, ὅταν χρησιμοποιοῦνται σωστά καί ἁρμονικά, ἁγιάζουν τόν ἄνθρωπο. Ἡ Ἐκκλησία μας κήρυξε αἱρετικούς ὅλους αὐτούς, πού δέχονται μονόπλευρη χρήση τοῦ ἑνός στοιχείου σέ βάρος τοῦ ἄλλου.
Ὁ πιστός μέσα στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ζῆ τίς σωστές σχέσεις ὕλης καί πνεύματος. Εἶναι μιά ἀπό τίς μεγάλες δωρεές καί εὐεργεσίες, πού μᾶς ἔφερε ὁ Χριστός στή γῆ.
Μέγας ὁ Κύριος ἡμῶν καί ποιῶν θαυμάσια!
Ἀρχιμ. π. Φρουμέντιος Δημητρίου