ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Μέ πολλά πνευματικά νοήματα, Χριστιανοί μου, τό σημερινό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς θεραπείας τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ.
Θά σταθοῦμε σέ δύο σημεῖα – ἐρωτήματα πού πιθανόν καί ἐμᾶς σήμερα μᾶς βασανίζουν ἤ μᾶς σκανδαλίζουν σέ περιπτώσεις ἀναίτιας ἀσθένειας προσφιλῶν μας προσώπων.
Τό πρῶτο σημεῖο : οἱ μαθητές τοῦ Κυρίου μας, γαλουχημένοι στήν ἰουδαϊκή παράδοση, ὅπου ὁ Θεός εἶναι Θεός τιμωρός, μόλις εἶδαν τόν τυφλό νέο πού ἐπαιτοῦσε ρώτησαν τόν Ἰησοῦ «ποιός ἁμάρτησε, αὐτός ἤ οἱ γονεῖς του γιά νά γεννηθῆ μέ σωματική τύφλωση;». Καί πῆραν τήν ἀπάντηση, πού καταδεικνύει ὅτι ὁ Θεός στό πρόσωπο τοῦ σαρκωμένου Υἱοῦ δέν εἶναι τιμωρός, ἀλλά Θεός ἀγάπης καί εὐεργεσίας : «Οὔτε οὗτος ἤμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ».
Ὁ Θεός δέν δημιούργησε τόν ἄνθρωπο γιά νά τόν τιμωρεῖ ὅταν ἐξαιτίας τῆς παρακοῆς του (ἀποτέλεσμα καί αὐτό τῆς ἐλευθερίας πού τοῦ ἔχει ἐκχωρηθεῖ ἀπό τόν Θεό) ξεφεύγει, ἀλλά ἐπιτρέπει τίς δυσάρεστες καταστάσεις (ὅπως ἡ ἀσθένεια) γιά νά τόν παιδαγωγήσει καί νά τόν ὁδηγήσει σέ πνευματική τελείωση. Ἄν οἱ γονεῖς εἶναι τιμωροί στά παιδιά τους μέ τή χρήση βίας, εἴτε σωματικῆς, εἴτε λεκτικῆς, θά δημιουργήσουν ἐνήλικες βίαιους καί ἐπικίνδυνους. Ἄν πάλι τούς παρέχουν τά πάντα γιά νά ἔχουν τήν ἡσυχία τους, στήν οὐσία ἀδιαφοροῦν, καί θά δημιουργήσουν ἐνήλικες πού θά θέλουν τούς ἄλλους ὑπηρέτες τους καί θά ζοῦν εἰς βάρος τῶν ἄλλων. Ὁ γονιός πού ἀγωνίζεται πραγματικά γιά νά δημιουργήσει ὁλοκληρωμένες προσωπικότητες ἐκχωρεῖ ἐλευθερία στό παιδί του, ἀλλά γίνεται καί δυσάρεστος ὅταν ἡ ἐλευθερία αὐτή μπορεῖ νά τό ὁδηγήσει σέ καταστροφικούς δρόμους.
Καί ἐρχόμαστε στό δεύτερο σημεῖο πού στήν οὐσία ἐπεξηγεῖ γιατί ὑπάρχουν οἱ ἀναίτιες δυσάρεστες καταστάσεις στούς ἀνθρώπους : «ἀλλ’ ἵνα φανερωθῇ τά ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ». Καί τά ἔργα τοῦ Θεοῦ πάνω στόν κάθε ἀσθενή ἤ δοκιμαζόμενο ἄνθρωπο δέν εἶναι μόνο ἡ ἴαση τοῦ σώματος ἤ ἡ ἄρση τῆς θλίψεως, ἀλλά σέ βάθος χρόνου ἡ πνευματική ὁλοκλήρωση τοῦ πιστοῦ χριστιανοῦ καί τό ἄνοιγμα τῶν ματιῶν τῆς ψυχῆς. Ὁ Θεός βλέπει στό βάθος τῆς ἱστορίας καί ἐπιτρέπει τίς δοκιμασίες στή ζωή μας, ἀποβλέποντας στή σωτηρία μας, δηλαδή τήν ὁλοκλήρωσή μας ὡς ἀνθρώπων.
Πόσοι ἄνθρωποι περνώντας δύσκολες καταστάσεις ἤ ἀσθένειες δέν ἀναθεωροῦν πολλά πράγματα περί πίστεως, δέν μαλακώνει ἡ καρδιά τους, γίνονται προσευχόμενοι καί ὠφέλιμοι ὄχι μόνο στόν ἑαυτό τους, ἀλλά καί στούς συνανθρώπους τους;
Ὁ τυφλός μας σήμερα, ἐρχόμενος σέ ἐπαφή μέ τόν Ἰησοῦ δηλ. μέ τό Θεό δέν κέρδισε μόνο τό φῶς του, ἀλλά τοῦ ἀνοίχθηκαν καί τά μάτια τῆς ψυχῆς. Ἔτσι ἀπέκτησε ψυχικό σθένος νά διαλαλήσει τήν ἀλήθεια περί τοῦ Ἰησοῦ, κατατροπώνοντας τό θρησκευτικό κατεστημένο, δηλ. τούς Γραμματεῖς καί Φαρισαίους, πού, μέ κλειστά τά μάτια τῆς ψυχῆς, δέν εἶδαν τό θαῦμα, πού συντελέστηκε, ἀλλά ἔμειναν στόν τύπο τῆς παραβάσεως τῆς ἀργίας τοῦ Σαββάτου.
Καί ὁ ἀγράμματος τυφλός ἐθεολόγησε καί μέ παρρησία τούς εἶπε : «Ἐσεῖς δέν ξέρετε ἀπό ποῦ εἶναι ὁ ἄνθρωπος καί ὅμως αὐτός μοῦ ἄνοιξε τα μάτια. Ξέρουμε πώς ὁ Θεός τούς ἁμαρτωλούς δέν τούς ἀκούει, ἀλλά ἐάν κάποιος εἶναι θεοσεβής καί κάνει τό θέλημα Του αὐτόν τόν ἀκούει. Ἄν αὐτός δέν ἦταν ἀπό τόν Θεό δέν θά μποροῦσε νά κάνει τίποτα». Ἕνας γέροντας ἔλεγε : «Τότε μόνο νά λυπᾶσαι καί νά κλαίεις ἁμαρτωλέ, ὅταν βλέπεις καί ἁμαρτάνεις κάθε μέρα καί ζεῖς μέ πλοῦτο καί ἡδονές, χωρίς νά δοκιμάζεις καμία δυστυχία. Γιά τίς ἁμαρτίες σου σέ ἐγκατέλειψε ὁ Θεός».
Χριστιανοί μου, ἐάν ἐπιλέξουμε στή ζωή μας νά εἴμαστε στό Χριστό τότε δεχόμαστε ὡς εὐλογία Του καί τά καλά καί τά ἄσχημα τῆς ζωῆς μας. Τά ὑπομένουμε εὐχαριστιακά, γιατί αὐτή ἡ ὑπομονή μπορεῖ νά μᾶς ἀνοίξει τά μάτια, νά θεραπεύσει τήν πνευματική μας τύφλωση καί νά μᾶς ὁδηγήσει νά δοῦμε μέ ἄλλο τρόπο τή ζωή μας καί τή ζωή τῶν ἄλλων.
Πρωτ. π. Παν. Μεγαλοκονόμος