ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 47/2008

 

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
(ὑπ΄ ἀριθ. 47/2008)

Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον
καί τόν Χριστώνυμον Λαόν
τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων

«Σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τό προοίμιον, καί τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις ˙ ἐν Ναῷ τοῦ Θεοῦ τρανῶς ἡ Παρθένος δεικνυται καί τόν Χριστόν τοῖς πᾶσι προκαταγγέλεται...» (Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς τῶν Εἰσοδίων της Θεοτόκου)

                        Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
                        Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
          Ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ὡδήγησε διά μίαν ἀκόμη φοράν τά βήματά μας εἰς τό ἱερό στάδιο τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς τῶν Χριστουγέννων.
          Ἡ Ἁγία αὐτή περίοδος τῆς νηστείας εἶναι ἐλαφρότερη ἀπό τήν αὐστηρά νήστιμη περίοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς τοῦ Πάσχα. Κατά τήν ἱερή νηστεία πού ἄρχισε καταλύεται τό ψάρι (μέχρι τήν 17^ην Δεκεμβρίο, ἑορτή τοῦ Ἁγίου ΔιονυσίουΑἰγίνης)  καί οἱ ὑπόλοιπες ἡμέρες τῆς ἑβδομάδες, πλήν τῆς Τετάρτης καί τῆς Παρασκευῆ ἔχουν κατάλυσιν ἐλαίου. Πιό εὔκολη ἡ νηστεία αὐτή ὡς πρός τίς ὑλικές τροφές, ἀλλά ὡς πρός τήν πνευματική νηστεία δέν ἀλλάζει τίποτε. Πρέπει, δηλαδή, ὅπως καί κατά τήν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, νά νηστεύωμε τό ἴδιο στόν πνευματικό τομέα. Νά καταπολεμᾶμε τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας, νά ἔχωμε ἐγκράτεια γλώσσης, ἀποχή ἀπό τό θυμό, ἀποφυγή τῆς κατακρίσεως, τοῦ ψεύδους, τῆς ἐπιορκίας, τῶν ἐφαμάρτων σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν κάι ἡδονῶν, τῆς ἀδικίας, τῆς συκοφαντίας, τῆς μέθης, τῆς ὀλιγοπιστίας καί ὅλων τῶν ἁμαρτωλῶν κινήσεων καί πράξεων.       

            Ἡ Θεομητορική ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, ὁπότε ψάλλουμε πανηγυρικά: «Σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τό προοίμιον, καί τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις...» μέ τό πνευματικό της μήνυμα δυναμώνει τά πτερά μας διά τήν σωματική καί πνευματική νηστεία.
          Τά ἱερά Εἰσόδια τῆς Θεομήτορος εἶναι τό προανάκρουσμα καί τό προμήνυμα τῶν μεγάλων Εἰσοδίων τοῦ Θείου Λυτρωτοῦ μας στόν κόσμο, πού ἑορτάζει πανηγυρικά σύμπας ὁ χριστιανικός κόσμος κατά τήν μεγάλη Δεσποτική ἑορτή τῶν Χριστουγέννων, τήν Μητρόπολιν αὐτή τῶν ἑορτῶν τῆς Χριστιανοσύνης. «Ὁ Πατήρ ηὐδόκησεν, ὁ Λόγος σάρε ἐγένετο καί ἡ Παρθένος ἔτεκε Θεόν ἐνανθρωπήσαντα ». Μέ τό γεγονός τῶν ἱερῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου εἰς τόν Ναόν τοῦ Θεοῦ ἔχουμε τήν ἀρχή τῆς ὑλοποιήσεως τῆς εὐδοκίας τοῦ Θεοῦ διά τήν πραγμάτωσιν τοῦ σχεδίου τῆς σωτηρίας τῆς ἀνθρωπότητος, πού ἔγινε μέ τό ἱερό καί παράδοξο Μυστήριο τῆς Θείας ἐνανθρωποιήσεως. «Ἀνθρωπος γίνεται Θεός ἵνα Θεόν τόν ἄνθρωπον ἀπεργάσῃται».

                                                                          Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
                                                                          Ἀδελφοί μου Χριστιανοί,
          Κατά τήν πανευφρόσυνη ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου ψάλλουμε σέ πανηγυρικό τόνο: «ἐν Ναῷ τοῦ Θεοῦ τρανῶς ἡ Παρθένος δείκνυται καί τόν Χριστόν τοίς πᾶσι προκαταγγέλεται». Αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ Θεόπαις Μαριάμ,
ἡ Παναγία μας, εἰσάγεται μέ ἱερή μεγαλοπρέπεια εἰς τόν Ναόν τοῦ Θεοῦ καί τό κοσμοχαρμόσυνο αὐτό γεγονός προμηνύει σέ ὅλους τήν κοσμοσωτήριο ἔλευσι τοῦ Θεανθρώπου τοῦ Σωτήρος τοῦ κόσμου.