ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
(ὑπ΄ἀριθ. 80/2011)
Πρός
Τούς
ἁγίους Πνευματικούς Πατέρας
καί
τούς λοιπούς Ἐφημερίους
τῆς
καθ΄ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Κυθήρων
καί Ἀντικυθήρων
«Ἐλέησόν με ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός Σου, καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου, ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου. Ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισον με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω, καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιον μου ἐστί διαπαντός...»
Ἅγιοι
Ἀδελφοί, Πνευματικοί Πατέρες καί
Ποιμένες
τῶν ἐνοριῶν τῆς Ἱ Μητροπόλεως μας
Σᾶς εὔχομαι ὁλοψύχως νά εἶναι εἰρηνικός, εὔδρομος καί καρποφόρος ὁ καιρός τῶν φωτοποιῶν Νηστειῶν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἀγωνιστικό τό πνευματικό στάδιο τῶν ἀρετῶν καί εὐλογημένος καί χαριτοφόρος ὁ κύκλος τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν καί Θείων Ἱερουργιῶν τῆς ἁγίας αὐτῆς περιόδου, μέ ὑγεία καί δύναμι κατ΄ἄμφω, σωματική καί πνευματική.
Ἡ διακονία μας εἶναι ὑψηλή καί ἱερά. Εἴμεθα οἱ θεματοφύλακες τῆς Ἐκκλησίας μας καί τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας, οἱ φορεῖς κάι οἱ φρουροί τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως καί Κληρονομίας μας.
Εἴμεθα τεταγμένοι νά περιφρουροῦμε τά ἱερά καί τά ὅσια τοῦ Ὀρθοδόξου Γένους μας. Νά βιώνουμε τήν ἀληθινή Θεία Λατρεία, τήν ἱερά διδασκαλία τῆς Θείας Γραφῆς καί τῆς Ἁγιοπατερικῆς παρακαταθήκης, τά θεῖα δόγματα καί τά ἱερά θεσπίσματα τῶν ἁγίων Κανόνων τῶν Οἰκουμενικῶν καί Τοπικῶν Συνόδων τῆς Ἐκκλησίας μας καί τήν Θεοπαράδοτη πίστι μας.
Ἀκόμη εἴμεθα «κυνηγοί» τοῦ θείου ἐλέους δι΄ἡμᾶς τούς ἰδίους, πρῶτον, καί παράλληλα διά τό φιλόχριστό μας ποίμνιο, τά πνευματικά μας παιδιά. Ὁ Προφητάναξ Δαβίδ, μετά τό βαρύτατο καί θανάσιμο διπλό ἁμάρτημά του, τό τῆς μοιχείας καί τοῦ φόνου, ἀπό τό ὁποῖο τόν ἀφύπνισε ὁ ἴδιος ὁ Θεός, μέ τό νά τοῦ ἀποστείλῃ διά τήν μετάνοια καί ἀνάνηψί του τόν Προφήτη Νάθαν, ὅταν ἦλθε σέ βαθειά συναίσθησι καί ἐπίγνωσι τῆς διπλῆς καί μεγάλης αὐτῆς ἁμαρτίας, πρῶτα -πρῶτα ἀνεφώνησε καί ἀνέκραξε ἀπό τά τρίσβαθα τῆς ψυχῆς του τάς λέξεις: «ἡμάρτηκα τῷ Κυρίῳ μου». Καί εἰς τήν συνέχεια, μετά τήν ἰσχυρή αὐτή κραυγή καί διαπίστωσι «ἔλουε καθ΄ἑκάστην νύκτα τοῖς δάκρυσι τήν στρωμνήν του» καί «σποδόν μετά δακρύων ἔφαγε καί τό πόμα του μετά κλαυθμοῦ ἐκίρνα». Ἀπεδύθη εἰς ἕνα ἀκατάπαυστο καί ἰσόβιο ἀγῶνα συντριπτικῆς, ἀλλά καί σωστικῆς μετανοίας.
Αὐτό τό συγκλονιστικό καί σεσημασμένο διά τήν πνευματικήν του ζωήν γεγονός τό ἐξέφραζε διαρκῶς μέ τόν περιλάλητο καί πολυτίμητο πεντηκοστό του ψαλμό τῆς μετανοίας: «Ἐλέησόν με ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου, καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου, ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου. Ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιον μου ἐστί διά παντός...».
Εἶχε τήν αἴσθησι ὁ ἱερός ψαλμῳδός Δαβίδ ὅτι μέ τό διπλό βαρύτατο καί βδελυκτό ἀνοσιούργημά του ἐξέπεσε τῆς θείας ἀγάπης, ἦτο δηλ. ἀνάξιος νά ἐκζητῇ καί νά ἀπολαμβάνῃ τήν θεία ἀγάπη. Δι΄αὐτό ἐκινεῖτο μέ μεγάλο πόθο, θερμή ἐλπίδα καί γλυκειά ἀπαντοχή πρός τήν ἀπέραντη θάλασσα καί τόν ἀτέρμονα ὠκεανόν τοῦ θείου ἐλέους, τῶν οἰκτιρμῶν καί τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Παντελεήμονος καί Πανοικτίρμονος Θεοῦ. «Ἐλέησόν με», «οἴκτιρόν με», «ἱλάσθητί μοι», «σπλαγχνίσθητί μοι»ἦσαν αἱ οὐρανομήκεις κραυγαί τῆς ἱκεσίας του.
Τά ἐγκάρδια αὐτά ἐπιφωνήματα καί οἱ ἐνδόμυχες αὐτές κραυγές ἱκεσίας τοῦ Προφητάνακτος εἴθε νά γίνουν καί ἰδικές μας συχνές ἱκετήριες φωνές, ἀλλά καί τοῦ ποιμνίου μας, ἅγιοι Πατέρες καί Ἀδελφοί, «πρός τόν μόνον δυνάμενον σῴζειν» Σωτῆρα καί Λυτρωτήν καί Εὐεργέτην μας Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν. Αὐτός νά εἶναι ὁ συνεχής ἀγώνας καί ἡ ἄγρυπνος ἐπιδίωξίς μας. «Ἰησοῦ φωνή κολληθήτω σῇ πνοῇ». «Ἰησοῦ ὀνόματι μάστιζε πολεμίους».
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
Ἄς ἐπαγρυπνοῦμε περισσότερο κατά τήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, τήν ἱερή καί κατανυκτική περίοδο αὐτή τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας ζωῆς «δι' ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν» καί τοῦ ποιμνίου μας.
Νά μεταδίδωμε τό μήνυμα τῆς μετανοίας διά τοῦ Γραπτοῦ Θείου Λόγου, ἀλλά καί διά τοῦ προφορικοῦ (ὅσοι ἐξ ὑμῶν ἔχετε καί τό διακόνημα τοῦ Κήρυκος τοῦ Θείου Λόγου). Νά συνιστᾶτε τήν μελέτην τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ φυλλαδίου «ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ» καί τήν ἀνάγνωσιν ψυχωφελῶν χριστιανικῶν βιβλίων. Νά ὑπενθυμίζετε τήν ἀκρόασιν τῆς ἑβδομαδιαίας ἐκπομπῆς τό «Τό Μήνυμα τῆς Κυριακῆς», πού ὁ Ἐπίσκοπός σας ἐκφωνεῖ κάθε Κυριακή, ἀνελλιπῶς χειμώνα-καλοκαῖρι, διά πέμπτη συνεχόμενη χρονιά ἀπό τούς Ραδιοφωνικούς σταθμούς Λιβαδίου (Τσιρίγο FM 105,6, Κυριακή ὥρα 12-12.45 μ.μ. περίπου) καί Ἁγίας Πελαγίας (Adelin FM 107,3, Κυριακή ὥρα 1-1.45 μ.μ. περίπου) μέ τήν συνοδεία ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς, δύο μουσικά διαλείμματα καί μέ τήν παράθεσι εἰς τό τρίτο μέρος τῆς ἐκπομπῆς ὡραίων καί ἐπιτυχῶν παραδειγμάτων διά τήν εὐχερῆ κατανόησιν τοῦ περιεχομένου τοῦ «Μηνύματος τῆς Κυριακῆς».
Νά ὁδηγοῦμε τούς χριστιανούς μας μέ τό ἔμπρακτο παράδειγμά μας εἰς τό Ἱερόν Μυστήριον τῆς μετανοίας, τήν οὐράνιον αὐτήν πύλην τῆς σωτηρίας. Ὁ Πνευματικός ἑκάστης περιοχῆς (σύμφωνα μέ τό συνημμένο πρόγραμμα ἐξομολογητικῆς διακονίας) νά συνεννοῆται ἐγκαίρως μέ τόν Ἐφημέριον κάθε ἐνορίας διά τήν προειδοποίησιν καί προετοιμασίαν τῶν πιστῶν. Κανείς πιστός χριστιανός νά μή στερηθῇ τῆς εὐκαιρίας τοῦ πνευματικοῦ λουτροῦ τῆς μετανοίας ἐξ ὑπαιτιότητός μας.Νά προτρέπετε τό πνευματικό σας ποίμνιο στή συμφιλίωσι μέ τόν Θεό καί τούς συνανθρώπους μας καί τήν θεάρεστη μετάνοια.
Εὐχόμενος καλήν ὑγείαν καί δύναμιν εἰς τόν ποιμαντικόν καί πνευματικόν ἀγῶνα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί τήν περαίωσίν της μέ εἰρήνην, ὁμόνοιαν καί ἀγάπην, «ἐν μετανοίᾳ καί ἐξομολογήσει», διατελῶ,
Μετ' ἐγκαρδίων εὐχῶν καί ἀγάπης
Ὁ
Μητροπολίτης
†Ὁ Κυθήρων
Σεραφείμ