|
Κοντάκιον νεώτερον. Μυρτιδιώτισσα Ἁγνή εὐλογημένη, |
Μεγαλυνάριον Σωτῆρα ἡ τέξασα καί Θεόν, |
Εἶναι ἀπό τίς ἀρχαιότερες Βυζαντινές Ἐπισκοπές τῆς Ρωμηοσύνης (6ος - 7ος αἰών), πού ὅταν ἦταν Ἐνετοκρατούμενη ἡ μεγαλόνησος Κρήτη, ἐπί διακόσια περίπου χρόνια, στό χῶρο τῆς δικαιοδοσίας της ἐχειροτονοῦντο Διάκονοι καί Πρεσβύτεροι γιά ὅλη τήν Κρήτη.
Τά Κύθηρα, ἐκτός ἀπό τήν ἀξιόλογη καί περισπούδαστη κατά τά ὡς ἄνω χριστιανική τους ἱστορία, ἔχουν καί τήν τρισχιλιετῆ προχριστιανική τους ζωή καί ἱστορία, στήν Παλαιόπολη, στόν Ἅγιο Γεώργιο τοῦ Βουνοῦ καί σέ ἄλλα σημεῖα τοῦ νησιοῦ. Ὁ Ὅμηρος ἀναφέρεται στό ὄμορφο νησί τῶν Κυθήρων, πού ἦταν τό σταυροδρόμι τῶν λαῶν καί τῶν πολιτισμῶν.
Στό Ἀρχεῖο τῆς ἱστοσελίδας μας θά βρῆτε ὅλα τά χρήσιμα ἐκεῖνα στοιχεῖα, πού ἀφοροῦν στά ἱστορικά δεδομένα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας καί σέ ὅ,τι σχετικό ἀφορᾶ στή διαχρονική της πορεία, ὑπόστασι καί προσφορά.
Ἀναζητῆστε τά τελευταῖα μας νέα, εἰδήσεις-γεγονότα, στή συνέχεια.
ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΩΝ 1700 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ Α' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ
Ὁμιλία Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυθήρων καί Αντικυθήρων κ.Σεραφείμ
στίς 27/2/2025 ἐν ὄψει τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς μεγάλης Ἐπετείου τῶν 1700 χρόνων
ἀπό τήν Α' Οἰκουμενική Σύνοδο
Ο ΚΟΙΝΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΥΣ
Ἐν Κυθήροις τῇ 14ῃ Φεβρουαρίου 2025
Ἀρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου
Ὑπευθύνου τοῦ Γρ. Αἱρέσεων καί παραθρησκειῶν
Ἄλλο ἕνα πλήγμα στήν ἑνότητα τῆς παγκοσμίου Ὀρθοδοξίας ὁ κοινός ἑορτασμός τοῦ Πάσχα μέ τούς ἑτεροδόξους.
Τό 2025 εἶναι ἕνας σημαντικός ἱστορικός σταθμός γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας διότι, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, τή χρονιά αὐτή συμπληρώνονται 1700 χρόνια ἀπό τήν σύγκληση τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (325). Μέ ἀφορμή τό ἐπετειακό αὐτό γεγονός ἐπανέρχεται γιά μιά ἀκόμη φορά στό προσκήνιο τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐπικαιρότητος ἀπό οἰκουμενιστικούς κύκλους τοῦ Φαναρίου ἡ προσπάθεια καθιερώσεως κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα μέ τούς ἑτεροδόξους, ἀλλά καί ὁ ἀπό κοινοῦ μ’ αὐτούς ἑορτασμός τῶν 1700 χρόνων ἀπό τήν Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδο.
Χωρίς ἀμφιβολία ἡ Σύνοδος αὐτή θεωρεῖται ὡς μία ἀπό τίς σπουδαιότερες Συνόδους τῆς Ἐκκλησίας μας ὄχι μόνο γιά τό ἀντιαιρετικό της ἔργο, ἀλλά καί διότι ἀποτέλεσε σημεῖο ἀναφορᾶς σέ ὅλες τίς μεταγενέστερες Συνόδους, Οἰκουμενικές καί Τοπικές. Ἡ σπουδαιότητά της καταδεικνύεται καί ἀπό τό γεγονός, ὅτι καθόρισε καί τόν ἀκριβή χρόνο ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα, ἔτσι ὥστε νά ἑορτάζεται παγκοσμίως σέ Ἀνατολή καί Δύση τήν ἴδια ἡμέρα, συμβάλλοντας ἔτσι στήν ἑορτολογική καί λειτουργική ἑνότητα τῆς ἑνιαίας, τότε, Χριστιανοσύνης καί θέτοντας τέρμα σέ μιά μακροχρόνια ἐνδοεκκλησιαστική ἔριδα, πού προηγήθηκε.
Σελίδα 2 από 2
- 1
- 2